Huis

Het huis is al terug te vinden op een kaart uit 1850. Het werd gebouwd voor de knecht van de naburige Kapellenhof  en het verenigde woonruimte en stal onder één dak.

De legende gaat dat dit huis ooit een smokkelaarshuis was. Als ‘s avonds de zon onderging werden de dienstdoende douanebeambten binnen uitgenodigd voor een borrel en een praatje. Intussen werd er een olielamp geplaatst in het raamkozijn ten teken dat de kust vrij was om goederen van Nederland naar Duitsland te smokkelen.

In de jaren ’80 van de afgelopen eeuw werden lange ramen ingebouwd en de inpandige stallen werden omgebouwd tot living.

“Intussen werd er een olielamp geplaatst om de smokkelaars te vertellen dat de kust veilig was.”

Het huis staat zo stevig als een rots. Het weerstond de zware overstromingen van 1926, 1993 en 1995, en aan het einde van de Tweede Wereldoorlog overleefde het onbeschadigd een storm aan kogels en bomscherven in een aanval op de schuur van de buren. En zelfs het episch centrum van de aardbeving was niet in staat ook maar een scheurtje te maken in onze muren.

In de loop van de 20ste eeuw lag het huis in een saai, vlak en leeg landschap langs een vervuilde rivier de Niers. Maar sindsdien werd het landschap met traditionele elementen als hagen en oeverbeplanting langzaam maar zeker herschapen in zijn oorspronkelijke schoonheid. Ook de kwaliteit van de rivier verbeterde wezenlijk en nu  staat ons lieflijke witte boerderijtje in een prachtige en idyllische omgeving.

Het is een voorrecht mijn ontwerpen te maken op een plek met zo een vrij uitzicht. Er zit altijd wel een vogeltje voor het raam…

De plek voor een koude winteravond. Om een goed boek te lezen of gewoon naar het haardvuur te staren. Hier staan ook enkele aanbevelingen voor boeken…

De ideale plek om het glas te heffen en voor een goed gesprek met vrienden…

Onze keuken stond model voor een 3D model die afgebeeld is in mijn boek…